|
|
|||
|
Cechy rasy
Wyglad ogólny: pies silny umiarkowanie, zwarty, o sportowej sylwetce. Format sylwetki - skrócony prostokat. Wzrost: psy 54-60 cm, suki 51-56 cm; najmniejszy z pólnocnych ras psów zaprzegowych. Masa ciala: psy 20-27 kg, suki 15-23 kg. Masc: dopuszczalne wszystkie kolory, konczyny i brzuch sa w jasniejszym odcieniu z wyjatkiem psów jednolicie bialych. Spotyka sie powszechnie rózne zranienia na glowie o typowych motywach, które nie wystepuja w innych rasach. Glowa: sredniej wielkosci, proporcjonalna do tulowia. Kufa sredniej wielkosci, zweza sie stopniowo w strone wierzcholka nosa. Kufa: koniec kufy nie jest ani szpiczasty, ani kwadratowy. Wierzcholek nosa czarny u psów szarych, plowych i czarnych. Koloru watrobianego u psów rudych (masci miedzianej). Brazowy lub cielisty u psów masci bialej. Zgryz nozycowy. Dopuszczalny jest brak zebów P1. Uszy sredniej wielkosci trójkatne, wysoko osadzone i zblizone do siebie, sa grube i obficie porosniete wlosiem. Koniec ucha lekko zaokraglony, stoi prosto do góry. Ciekawa i czesto poszukiwana cecha sa niebieskie teczówki, nierzadko teczówki róznia sie kolorem. Oczy migdalowe osadzone lekko skosnie. Szyja: sredniej dlugosci, dumnie noszona gdy pies stoi, w klusie szyja opuszcza sie tak, ze glowa noszona jest lekko do przodu, obficie owlosiona. Szata: wlos jest dwojakiego rodzaju. Tworza go podszerstek i wlos okrywowy sredniej dlugosci. Sprawia wrazenie obfitego, ale nigdy nie jest tak dlugi zeby przeslanial wyrazny rysunek linii psa. Tulów: silny zwarty, linia grzbietu prosta, klab wyrazny, ledzwie dobrze umiesnione, zad prosty, klatka piersiowa gleboka. Ogon: w ksztalcie lisiej kity, dobrze owlosiany, osadzony powyzej linii grzbietu i noszony w ksztalcie sierpowatego luku gdy pies ma napieta uwage. Konczyny przednie: mocne i proste, równolegle wzgledem siebie. Konczyny tylne: srednio katowane, mocne, uda dobrze umiesnione. Kosciec: mocny, ale nie ciezki. Ruch: lekki, plynny, zwinny, swobodny, zywy i elegancki; ze wzgledu na swój ciezar ciala i wielkosc husky jest najszybszym z pólnocnych ras psów zaprzegowych. Ogólne informacje Najwazniejsze cechy husky to srednia wielkosc, odpowiednio silny kosciec, harmonijne proporcje, lekki swobodny ruch, prawidlowa okrywa wlosowa, ladna glowa i uszy, poprawny ogon i dobry charakter. Nie powinien wygladac tak ciezko lub poteznie jak pies pociagowy, ani tak lekko i delikatnie jak pies wyscigowy. Psy i suki musza sprawiac wrazenie bardzo wytrzymalych. Charakterystyka Szczesliwy jest tylko gdy wybiega i wyszumi sie do woli - pies stadny, pozostawiony sam sobie uczyni z mieszkania sterte smieci. Zgubil rase jej piekny wilczy wyglad - kupujac husky dla wygladu narazamy zarówno siebie jak i psa na ciagle stresy. Temperament Przyjacielski, lagodny, czujny i towarzyski. Nie wykazuje instynktu posiadania wlasnosci, nie jest nadmiernie nieufny w stosunku do obcych, ani agresywny wobec innych psów. Od doroslego psa nalezy oczekiwac pewnej powsciagliwooci i godnosci. Jego inteligencja, ustepliwosc i zapal czynia z niego przyjemnego towarzysza i chetnego pracownika. Historia Siberian Husky to rasa pierwotna, pochodzaca z rejonu Kolymy w pólnocnej Syberii gdzie byl hodowany przez pionierów w hodowli psów zaprzegowych - Czukczów oraz Kamczadalów, Koriaków i Jagakirów. Okolo pól miliona lat temu wiele paleoazjatyckich, prymitywnych plemion zamieszkiwalo te tereny, gdy byly one cieplejszym i bardziej przyjaznym terenem lowieckim. Ludzie zyli tam niemal w epoce kamiennej - zdobywali pozywienie polujac, w czym pomagaly im psy mysliwskie. Kazda grupa stworzyla wlasny typ psa w zaleznosci od wymagan lowieckich, uksztaltowania terenu, wystepujacych temperatur czy grubosci pokrywy snieznej. Czukcze zyli na pólwyspie rozciagajacym sie z Syberii w kierunku Alaski. Okolo 3000 lat temu klimat ulegl znacznemu ochlodzeniu, totez Czukcze zaczeli wykorzystywac psy do ciagniecia san. Lud ten zyl w stalych osadach, w glebi ladu i aby polowac musial przemierzac duze odleglosci. Idealem psa bylo niewielkie zwierze, które potrzebowalo malo pokarmu, ale bylo na tyle silne, aby ciagnac upolowana zdobycz z umiarkowana predkoscia na dlugich dystansach. Kiedy zaistniala potrzeba przewiezienia ciezszego ladunku, pozyczano psy od sasiadów i zamiast6-8 zaprzegano 16 lub 18. Wszystkie samce, oprócz najlepszych, prowadzacych zaprzegi, kastrowano. Zabieg ten mial na celu nie tylko ukrócenie zbednych kojarzen, ale pomagal psom w utrzymaniu tluszczu na ciele. Doskonale zadbane czukockie zaprzegi liczace 20 psów potrafily podobno przebyc w ciagu 6 godzin odleglosc 120 km i ciagnac ciezar okolo 600 kg. Byly one czesto uzywane przez Rosjan do transportu pasazerów i poczty. Pokonywaly wówczas 160 - 180 km dziennie w szybkim tempie. Slowo "husky" w jezyku miejscowym znaczy ochryply i kiedys okreslano w ten sposób wszystkie psy uzywane do ciagnienia san, obecnie nazwa ta przysluguje jedynie rasie syberian husky. Husky zostaly sprowadzone do Kanady w 1909 r. przez rosyjskiego handlarza futrami Pelzhandlera Goosak'a , ale nie jest wykluczone, ze mogly sie tam przedostac znacznie wczesniej. Goosak wystawil zaprzeg w wyscigu "All Alaska Sweepstake" na dystansie 650 km. W porównaniu z miejscowymi psami zaprzegowymi wydawaly sie byc tak niepozorne, iz poczatkowo zostaly wysmiane i ochrzczone mianem "syberyjski szczur". Jakiez bylo zdziwienie, gdy zaprzeg owych "szczurów", prowadzony przez Thurnstrup'a, po pokonaniu morderczego dystansu zjawil sie na mecie jako trzeci. I tak rozpoczal sie ciag zwyciestw tych niepozornych psów. W 1910 r. na trasie tego samego wyscigu John Johnson ze swym zaprzegiem husky uzyskal rekordowy czas 74 h. 14 min. 39 sek., pobity dopiero niedawno, w 1983 r. W latach 1915, 1916 i 1917 wygrywal slynny zaprzeg Husky Leonarda Seppali. Psy Seppali daly poczatek hodowli tej rasy na kontynencie amerykanskim gdzie jako szybkie i wytrzymale predko zyskaly slawe i uznanie. Rozwój hodowli doprowadzil do zarejestrowania rasy przez "Amerykanski Kennel Club". Krzyzówki z miejscowymi psami doprowadzily do uzyskania typu uniwersalnego. Psów uzywano nie tylko w sporcie, ale równiez w pracy - do przewozenia niezbyt ciezkich ladunków i poczty. Slynny norweski badacz Roald Amundsen (1872-1928), planujac ekspedycje naukowa z Alaski na Biegun Pólnocny, wybral do transportu sprzetu wlasnie husky . Niestety wybuch I wojny pokrzyzowal plany ekspedycji, a sprowadzone przez Amundsena psy rozpowszechnily sie po Kanadzie i USA. Kiedy w latach 1950-60 rozkwitla hodowla Husky w Ameryce Pólnocnej przewiziono pierwsze egzemplarze tych psów do Europy. Popularnosc siberian husky w Europie znacznie wzrosla wraz z rozwojem sportu zaprzegowego, a jego liczebnosc gwaltownie rosla |
 Ch.IT., Ch.Ml.IT., San Marino CIRN Klubu SNOW PAWS della Vanisella "TIKITU"
|
||
